Jesteś tu:Informacje / Kultura i rozrywka / II Biskupieckie Dni Rodziny

II Biskupieckie Dni Rodziny


Wstawiony przez admin 24 czerwuec 2002

W dniach od 17 maja 21 czerwca 2002 r. już po raz kolejny, z inicjatywy Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, przy współudziale szerokiej rzeszy życzliwych koordynatorów, współorganizatorów i sponsorów rozpoczął się cykl imprez rekreacyjno-sportowych w ramach obchodów II Biskupieckich Dni Rodziny, którym honorowo patronuje Burmistrz Biskupca. "JA I MOJA RODZINA" to hasło przewodnie, które towarzyszy nam w czasie ich trwania.

Narastająca liczba obowiązków zawodowych, pogoń za środkami do życia, coraz mniej czasu dla rodziny, kosztowne oferty w zakresie kultury masowej, nie pozostają bez wpływu na jakość wychowania młodego pokolenia. Dlatego też, organizując tegoroczne Dni Rodziny staraliśmy się, aby katalog przygotowanych imprez sprzyjał rozwojowi sportu i rekreacji, jak również stworzył rodzinom możliwości, choć na chwilę, oderwania się od codzienności, kłopotów i problemów oraz spędzenia tych Dni w klimacie rodzinnych spotkań, zabawy i wypoczynku.
Dni Rodziny są również dobrym momentem do refleksji i zastanowienia się - co możemy zaproponować dzieciom i młodzieży by nauczyć ich racjonalnego i twórczego spędzania czasu wolnego, co niewątpliwie wpłynie na ich pozytywne postawy i ograniczy niewłaściwe zachowania, które często wynikają z nudy i marnotrawstwa czasu.

Niniejsze wydania Biuletynu zostało przygotowane z tej właśnie okazji. W wydaniu tym nie brakuje wspomnień z ubiegłorocznych I Biskupieckich Dni Rodziny. Liczymy, iż cennymi okażą się informacje o roli rodziny w procesie zapobiegania uzależnieniom oraz jak można przestrzec dzieci przed nałogami. W wydaniu tym wskazane zostały również możliwości korzystania z pomocy w sytuacjach problemowych.
Dla naszych "milusińskich" zamieszczona została krzyżówka - spośród dzieci, które nadeślą prawidłowe rozwiązanie rozlosowane zostaną upominki, które zostaną wręczone w trakcie uroczystości zakończenia roku szkolnego.

I BISKUPIECKIE DNI RODZINY - JAK TO BYŁO...

Ubiegłoroczne Dni Rodziny trwały od 1-26 czerwca, a towarzyszące tym dniom hasła to: "Rodzina Najwyższym Dobrem", "Żyj zdrowo-Bez nałogów".

Zainaugurowane zostały "Pochodem Gwieździstym" w ramach którego dzieci i młodzież z biskupieckich szkół i przedszkoli oraz wychowankowie Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w kolorowych korowodach przemaszerowali przez miasto na Plac Konstytucji 3 Maja, gdzie odbyło się spotkanie z przedstawicielami władz. Burmistrz Miasta Antoni Parfinowicz zaufał naszym najmłodszym mieszkańcom i wręczył "złoty" klucz z herbem Biskupca przedszkolakowi z Przedszkola Nr 5 w Biskupcu, przekazując w ten sposób symbolicznie swoją władzę. Dzieci bawiły się świetnie. Śpiewały i tańczyły pod kierunkiem swoich nauczycieli. Nasi najmłodsi przeżyli niesamowite chwile i ten dzień zachowają w pamięci na bardzo długi czas. Nam dorosłym uświadomiły natomiast, że stanowią one znaczą część naszego społeczeństwa i są największą miłością i przyszłością naszego miasta.
Podczas trwania kolejnych imprez mieszkańcy z całymi rodzinami mogli bawić się na majówce rodzinnej "Tato Mamo to Ja" oraz obejrzeć prezentacje dziecięcych zespołów teatralnych w ramach konkursu " O Laur Złotej Rybki".
Liczne konkursy z nagrodami cieszyły się ogromnym powodzeniem, podobnie jak możliwość zaprezentowania swoich talentów scenicznych.

ZDJĘCIE Z PODPISEM Występy dzieci na Majówce Rodzinnej - Jezioro Kraksy

Główną imprezą obchodów był Festyn Rodzinny. Pomimo niezbyt sprzyjającej aury na scenie biskupieckiego "amfiteatru" zgromadzili się uczniowie lokalnych szkół gdzie prezentowali programy wokalno-muzyczne, taneczne, teatralne i satyryczne oraz brali udział w licznych konkursach. Dużym zainteresowaniem cieszyły się stoiska: Domu Dziennego Pobytu, Warsztatów Terapii Zajęciowej, na których wystawiono prace rękodzieła artystycznego oraz Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej oferującej szeroki zakres porad w sprawach rodzinnych. Natomiast przy stoiskach Niepublicznych Poradni Rodzinnych "Medyk" i "Eskulap" mieszkańcy mieli możliwość pomiaru wagi, wzrostu, cukru we krwi, określenia poziomu tłuszczu w organizmie i uzyskania porady lekarzy rodzinnych. Atrakcją festynu był występ zespołu rockowego "Tu i Teraz" z udziałem Krzysztofa Jaryczewskiego z "Oddziału Zamkniętego" i Piotra Nagiela. Koncert miał formę spektaklu słowno-muzycznego pod tytułem "Dopóki masz wybór". W swojej treści zawierał przesłania o wolności, miłości o dokonywaniu przez młodzież wyborów dotyczących alkoholu i narkotyków.

"Powitanie Lata 2001" - to piknik, który był zorganizowany w Ośrodku "Słoneczny Brzeg" - spotkało się 200 seniorów z Domów Dziennego Pobytu Bartoszyc, Nidzicy, Mrągowa i Biskupca. Honorowymi gośćmi byli również przedstawiciele biskupieckich władz. W trakcie trwania pikniku pensjonariusze Domów przedstawiali prezentacje sceniczne oraz uczestniczyli w konkursach do których zaprosili również swoich gości. Do tańca przygrywał zespół "Brothers" z Olsztyna, a blasku dodawało płonące ognisko przy którym pieczono kiełbaski.
Ubiegłoroczne Dni Rodziny to nie tylko miesiąc zabaw, ale również chwila refleksji nad rodziną podczas debaty "Rodzina największym dobrem" oraz III Gminnego Forum "Dzieciństwo bez przemocy". W niniejszych spotkaniach uczestniczyli przedstawiciele instytucji i organizacji działających na rzecz wspierania rodziny.

Podczas trwania otwartej debaty "Rodzina najwyższym dobrem" dyskutowano na temat kryzysu rodziny, jej roli w procesie wychowania, funkcjonowania niepełnosprawnego członka rodziny, miejsca człowieka starszego w rodzinie oraz zagrożeń wynikających z uzależnień.
Natomiast głównym celem Forum było określenie skali problemu związanego z przemocą w rodzinie na terenie naszej Gminy oraz zainicjowanie nowych rozwiązań sprzyjających przeciwdziałaniu przemocy. Przedstawiciele Policji i Sądu Rejonowego w Biskupcu przedstawiali dane, z których wynika, że około 4 % postępowań przygotowawczych dotyczy problemu znęcania się nad rodziną. W tym kontekście poruszono procedury przeprowadzania dochodzenia i zawiadomienia o przestępstwie oraz przepisy prawa mające na celu ochronę praw dziecka krzywdzonego. Prezentowano również medyczny i psychologiczny portret dziecka krzywdzonego.
Nie sposób nie przytoczyć wypowiadanych na Forum słów "...dzieci krzywdzone są na różne sposoby - przez porzucenie psychologiczne, zaniedbanie w ich istotnych potrzebach, przez bicie, wykorzystywanie seksualne, poniżanie, wyśmiewanie, pomijanie...Niszczone są w samym centrum swej osoby - poczuciu własnej godności i wartości.... Traktowane jak narzędzia do czegoś, jak odpady, śmieci - bez większych szans na doświadczenia godności dzieci Bożych.... Traktowane tak przez silniejszych od siebie, często rodziców krewnych.... W jakiejkolwiek bądź formie - krzywda rani, uraża młodego człowieka w całości jego osoby..... ... Cały świat milczy lub jest bezradny, bez sił. Nie daje skutecznej pomocy. W oczach dzieci świat jest zły, krzywdzenie jest normalne, nie ma nadziei na lepsze. Tak konserwuje się w umyśle rzeczywistość wewnętrznego terroru i tak utrwalane są formy radzenia sobie z przemocą, które każą przemoc powstrzymać, poddawać się dalej, na innych ludziach odreagowywać krzywdę...". Podsumowaniem wystąpienia była projekcja filmu video "Dzieci krzywdzone i molestowane - jak o tym mówić".

Tematyka Forum nie tylko koncentrowała się na ofiarach przemocy, dotyczyła również sprawców przemocy. W Polsce w dalszym ciągu wobec sprawców przemocy stosowane są w zasadzie mało surowe kary, co powoduje, że sprawcy praktycznie nie odpowiadają za swe czyny. Najsurowszym środkiem są kary pozbawienia wolności, przeważnie bez jakichkolwiek oddziaływań edukacyjnych. Sprawcy przemocy albo pozostają bezkarni, albo podlegają karom, które paradoksalnie oni sami odbierają jako stosowanie przemocy wobec nich. Wywołuje to u większości ukaranych sprawców chęć zemsty na swej dawnej ofierze, za przyczyną której doszło do wymiaru kary.
Zaprezentowana koncepcja programu pracy ze sprawcami przemocy opartego na założeniu, że " przemocy się nauczyliśmy i możemy się jej oduczyć" stanowić może szansę dla wielu rodzin. Celem tego programu jest powstrzymanie przemocy, kontrolowanie agresywnych zachowań i nauczenie umiejętności partnerskich relacji z bliskimi. Jest to dość nowa koncepcja, ale już wypróbowana, dająca szansę sprawcy bycia dobrym partnerem, współmałżonkiem i opiekunem.

Po wyczerpaniu programu Forum odbyła się burzliwa dyskusja, w efekcie której nakreślone zostały zadania do realizacji:
- pozyskanie kadry do rozszerzania istniejących form pomocy psychologiczno - pedagogicznej dla dzieci krzywdzonych,
- zainicjowanie i wdrożenie programu edukacyjnego dla sprawców przemocy,
- uruchomienie telefonu zaufania i całodobowego punktu pomocy dzieciom,
- uruchomienie miejsca noclegowego dla rodziny w kryzysie,
- zainicjowanie zajęć edukacyjnych " Szkoła dla rodziców",
- systematyczna edukacja w kierunku rozpoznawania zjawisk przemocy.

Nakreślone zadania za pośrednictwem Forum zostały przedłożone biskupieckim władzom i już dziś możemy poinformować, że są systematycznie realizowane. Uruchomiono miejsca noclegowe dla rodziny w kryzysie na bazie Domu Dziecka w Biskupcu - aktualnie z tej formy pomocy skorzystało 3 rodziny. Zainicjowano program edukacyjny dla sprawców przemocy, który po zgłoszeniu się sprawców zostanie automatycznie uruchomiony w Ośrodku Wsparcia Rodziny przy MOPS Biskupiec. Przygotowujemy się także do uruchomienia na bazie szkół programu zajęć edukacyjnych dla rodziców mających problemy wychowawcze "Szkoła dla rodziców".

RODZINA A SZKOŁA

W obecnych czasach dostrzegamy kryzys kulturowy i etyczny młodego pokolenia. Młodzież nie kieruje się w swoim działaniu autorytetami i ideałami, bo często ich nie ma. Nie wynosi z domu rodzinnego prawidłowych wzorców zachowań, gdyż rodziny zajęte są głównie walką o byt, nie mają czasu na ukierunkowanie myślenia i zainteresowań dziecka na drogę wartości uznawanych w naszej kulturze. Wiele rodzin wykazuje dysfunkcyjność lub wręcz patologię społeczną. Dlatego tak ważna jest rola szkoły w procesie wychowania. Szkoła może wspomóc rodzinę w systemie wychowawczym, ale jej nie zastąpi. Konieczna jest szeroko rozwinięta współpraca rodziców ze szkołami.
"Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia" - tak brzmi zapis w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (1997, art. 48 ust. 1).
Nie znaczy to, że dziecko może samo decydować, co chce robić i czego się uczyć. Dopóki jest dzieckiem, jego rozwój przebiega pod kierunkiem dorosłych lecz z poszanowaniem zainteresowań i potrzeb dziecka - pod warunkiem, że te potrzeby nie krzywdzą innych.
W reformie edukacyjnej przewidziano szeroko rozwiniętą współpracę szkoły i rodziny. Można ten fakt wykorzystać do zbudowania szkoły wysokiej jakości, szkoły, w której rodzice będą wspomagać działania edukacyjne nauczycieli, a nauczyciele będą wspomagać działania wychowawcze rodziców....

...W pracy wychowawczej istotną rolę odgrywa przekazanie rodzicom wiadomości z dziedziny pedagogiki i psychologii, które ułatwią nawiązanie kontaktu z dziećmi i zaspokojenie podstawowych potrzeb psychicznych i emocjonalnych.
Stworzenie dziecku warunków do pełnego rozwoju, zapewnienie poczucia szczęścia, miłości i zrozumienia oraz zapewnienie atmosfery życzliwego towarzyszenia dziecku w jego drodze życiowej jest możliwe tylko w rodzinie.
Do prawidłowego rozwoju konieczne jest zaspokojenie potrzeb takich, jak:
- potrzeby fizjologiczne: snu, pożywienia, doznań zmysłowych, aktywności fizycznej, itp.,
- potrzeby bezpieczeństwa: opieki, oparcia w rodzinie,
- potrzeby przynależności i miłości: poczucie bycia kochanym i możności obdzielania innych miłością, należenie do określonej grupy społecznej, jaką jest rodzina.
- potrzeba prestiżu i uznania: dowartościowania, sprawdzenia się w działaniu, doceniania przez innych
- potrzeba samorealizacji: dążenie i możliwość realizacji własnego rozwoju osobowego.
Potrzeby te wyróżnił A. H. Maslow jako najistotniejsze dla prawidłowego funkcjonowania człowieka. Realizacja tych potrzeb na gruncie rodziny zapewni dziecku harmonijne budowania osobowości i właściwą motywację do wzrostu osobowego.
"Swoim zachowaniem dziecko mówi nam czego potrzebuje: więcej miłości, więcej dyscypliny, więcej akceptacji czy więcej zrozumienia... Za pośrednictwem naszego zachowania zaspokajamy te potrzeby, ale jesteśmy w stanie tego dokonać tylko wówczas, gdy nasze wzajemne stosunki oparte są na bezwarunkowej miłości" (R. Campbell, 1990).

To samo dotyczy stosunków nauczyciel - rodzice. Możliwa będzie współpraca, jeżeli te relacje oparte będą na wzajemnym zaufaniu, szczerości i życzliwości.

Fragment referatu Elżbiety Niewęgłowskiej, wygłoszonego w trakcie debaty "Rodzina największym dobrem"

ROLA RODZINY W PROCESIE ZAPOBIEGANIA UZALEŻNIENIU LUB POMOCY - GDY DO NIEGO DOSZŁO

Jesteś matką lub ojcem. Masz wątpliwości. Od pewnego czasu Twoje dziecko chodzi senne, jakby ciągle zmęczone, trudno jest się z nim "dogadać", odpowiada półsłówkami, zasypia przy stole, skarży się, że razi je ostre światło. A w chwilę potem jest już pełne energii i ma kłopoty z usiedzeniem na jednym miejscu, dużo mówi, prawie krzyczy, gestykuluje nerwowo, a byle co wytrąca je z równowagi.
Nie wiesz, co się z nim właściwie dzieje. Bo przecież nie czuć od niego alkoholu, a jednak ma kłopoty z utrzymaniem równowagi. Śmieje się sam do siebie, zjada szybko kolację i zaraz zamyka się w swoim pokoju.

Czujesz bezradność, bezsilność. A może Cię to zupełnie nie obchodzi? Może to nic takiego - uspokajasz się - może to "trudny okres dojrzewania"?

A jeżeli nie? Równie prawdopodobne jest to, że Twoje dziecko ma już za sobą pierwszy kontakt z alkoholem, z narkotykami. Być może uległo modzie, towarzystwu, lub tylko zaspokoiło swoją ciekawość. Często jednak po pierwszym razie, przychodzą kolejne. I wtedy nie ma mowy już o " trudnym dojrzewaniu ", " próbowaniu zakazanych owoców ". Narkotyk pojawia się w życiu Twojego dziecka coraz częściej a wraz z nim uzależnienie.

Tak, Twoje dziecko też może zostać narkomanem. Więc nie powtarzaj z uporem, że "mojej Kasi (lub mojemu Krzysiowi) to się nie mogło przydarzyć".

Narkomania to choroba duszy i emocji. U człowieka, który sięga po narkotyki, po pewnym czasie pojawia się przekonanie, że jest to jedyny środek, który pomaga " załatwić " różne problemy i potrzeby. Kiedy czuje się nie pewnie, kupuje jeden ze specyfików, po którym ma wrażenie, że coś się w nim na chwilę "zmienia i poprawia". Narkotyk tłumi na chwilę jedne emocje, a nasila inne. Kiedy przestaje działać, powracają kłopoty i zmartwienia ; znów pojawia się smutek lub złość. Ale złapany w narkotyczną pułapkę człowiek, przestaje zauważać jak krótkie i nieprawdziwe są te zmiany. Znów chce się poczuć "dobrze" - znów bierze. W narkomanię rzadko popadają dorośli ludzie, najczęściej dzieci i młodzież.

Co sprawia, że ta właśnie grupa jest szczególnie podatna na uzależnienia? Co powoduje, że narkotyki stają się tak atrakcyjne dla nastolatków?

W rozmowach z młodzieżą słyszymy, że narkotyki pozwalają - podobnie jak alkohol - "nawiązać znajomości" i "rozluźnić się". Przede wszystkim są jednak "łatwą przyjemnością". Nastolatek, podobnie jak i dziecko, nie umie czekać na swoje przyjemności: nagrodę musi dostać od razu.

Dla nastolatka narkotyk jest środkiem, który "zaspakaja" jego potrzeby. Kiedy czuje się nie pewnie, nie wie co zrobić, obawia się oceny innych - bierze narkotyk, podobnie jak dorośli pije "dla odwagi". Chcąc poczuć się "kimś", zostać zaakceptowanym przez grupę - bierze.
Dzieci to dociekliwi obserwatorzy uczący się od dorosłych podejścia do wielu problemów. Jest duże prawdopodobieństwo, że dziecko sięgnie po narkotyk lub alkohol, jeżeli jego ojciec lub matka nadużywali leków czy alkoholu. Dzieci, które obserwują ojców lub matki pijących alkohol "dla rozluźnienia" lub "zapomnienia" uczą się od nich takiego właśnie podejścia do problemów. Uciekają od kłopotów w narkotyki (lub alkohol), zamiast próbować się z nimi zmierzyć.

Nie ma szczepionki, ani witamin uodparniających. Nikt też nie może dać Ci 100 % gwarancji, że Twoje dziecko nie sięgnie po narkotyki. Pewną jednak nadzieję daje domowa profilaktyka, czyli wspólne działania obojga rodziców, których celem jest wzmocnienie dziecka, nauczenie pewnych umiejętności i zapoznanie z wartościami, którymi mógłby kierować się w życiu.
Profilaktyka zaczyna się od rodziców. To właśnie oni uczą dziecko różnych zachowań i sposobów reagowania: śmiechu, złości, odnoszenia się do innych ludzi. Rodzice ustalają zasady panujące w domu, wnoszą odpowiednie wartości i są wzorem, który dzieci naśladują. Wzór ten jest tym lepszy im bardziej konsekwentny. Jeżeli rodzice wyznają zasadę: "nie oszukujemy", to nie dotyczy ona tylko dzieci, lecz również ich samych.
Oprócz pewnych wartości, dziecko uczy się od rodziców, co to znaczy być dorosłym. Uczą się tego obserwując ich życie i pracę. Co robią, gdy mają problemy? Jak sobie radzę za stresem i zmęczeniem? Dzieci, a szczególnie nastolatki nie wierzą w to, co mówi ojciec lub matka, jeżeli nie znajdą potwierdzenia tych słów w ich zachowaniu.

Wielu dorosłych nadużywa alkoholu, pali ogromne ilości papierosów, łyka tabletki nasenne. "Jeżeli dla was jest to dobre, to dlaczego nie dla mnie?" - pyta zbuntowany nastolatek. Oczywiście, że z jednej strony organizm człowieka dorosłego jest już w pełni ukształtowany i używki nie wyrządzają takich szkód jak u rozwijających się dzieci. Z drugiej jednak strony, dziecko uczy się pewnego przyzwolenia, tolerowania środków szkodliwych i konieczności uzupełnienia życia sztucznymi przyjemnościami.

Rolę profilaktyki spełniają "rodzinne zasady", np. zakaz wychodzenia z domu wieczorem bez informowania, dokąd się idzie oraz zasada nie używania alkoholu i narkotyków. Rodzice mają prawo i obowiązek wiedzieć gdzie przebywa dziecko i jaki jest numer telefonu pod którym będzie można je "złapać" w razie konieczności kontaktu. Rodzice powinni też znać kolegów i koleżanki, z którymi przebywa syn czy córka. Dobrym zwyczajem amerykańskich matek jest zapraszanie kolegów dziecka do domu na ciastko i herbatę. Jest to naprawdę świetna okazja do przyjrzenia się, z kim nasze dziecko spędza połowę swojego czasu i poznania jego przyjaciół. Ustalona godzina powrotu do domu jest jedną z zasad to kolejna zasada, której powinno się przestrzegać.

"Ty nie masz do mnie żadnego zaufania" - krzyczą czasem zdesperowane nastolatki. Dziecku, nastolatkowi należy ufać, lecz nigdy 100 %. I to nie dlatego, że miałoby kłamać czy specjalni oszukiwać lecz dlatego, że w tym wieku człowiek jest po prostu nie dojrzały. W swoim życiu kieruje się bardziej zasadą przyjemności niż pewnymi wartościami (np. troska o własne zdrowie).
Rodzice powinni wierzyć w zdolności syna czy córki, wspierać ich wysiłki, stwarzać okazje do uczenia się odpowiedzialności i dostosowywać swoje oczekiwania do stopnia ich dojrzałości.

Z opracowania Grażyny Sikora
Jeżeli osoba z twojego otoczenia jest alkoholikiem, pamiętaj:
- nie możesz tolerować picia, nie udawaj, że nie ma problemu
- nie ułatwiaj alkoholikowi picia (np. kupując alkohol)
- pozwól boleśnie odczuć skutki picia, konsekwencje
- nie puszczaj w niepamięć agresywnego czy brutalnego zachowania
- zagroź zerwaniem stosunków
- nie atakuj
- nie oceniaj, wyraź swoją troskę, zainteresowanie, życzliwość.

Niestety problem alkoholizmu może dotknąć także nasze dzieci. Istnieją jednak sposoby, aby pomóc dziecku nie pić
- Naucz się uważnie słuchać dziecka
- Pomóż dziecku dobrze się czuć ze sobą poprzez okazywanie akceptacji, aprobaty oraz liczenie się z jego zdaniem
- Pomóż dziecku wykształcić jawny system wartości, czyli poczucie co jest dobre, a co złe
- Pomóż dziecku radzić sobie z naciskiem kolegów
- Jasno ustal zasady dotyczące alkoholu i narkotyków
- Zachęcaj do zajęć zdrowych i twórczych
- Porozmawiaj z rodzicami innych dzieci
- Przygotuj się do sytuacji w której dziecko wypije
- Bądź dobrym przykładem

INFORMACE O MOŻLIWOŚCIACH KORZYSTANIA Z POMOCY
MIEJSKI OŚRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ
OŚRODEK WSPARCIA RODZINY
11-300 Biskupiec ul. Kościuszki 4, tel. 715 25 13 wew. 46

Jeśli masz problemy rodzinne, cierpisz i czujesz się osamotniony/na - skorzystaj z pomocy konsultantów Ośrodka Wsparcia :
- Psychologa czwartek 16:00 - 19:00, piątek 8:00 - 12:00
- Terapeuty uzależnień środa 14:00 - 18:00
- Konsultanta prawnego środa 13:00 - 16:00

Udzielamy również pomocy dzieciom w ramach funkcjonującej przy Ośrodku świetlicy, czynnej od 1500-1900. Program pracy świetlicy obejmuje: zajęcia plastyczne, muzyczne, sportowe, profilaktyczne, pomoc w odrabianiu lekcji. Na rzecz dzieci zabezpieczamy dożywianie w formie podwieczorku. Zajęcia są prowadzone przez dwóch doświadczonych pedagogów.
Przy Ośrodku funkcjonuje również grupa wsparcia dorosłych członków rodzin, w których występują problemy związane z nadużywaniem alkoholu oraz przemocą w rodzinie - spotkania członków grupy odbywają się w każdy wtorek w godz. 1530 - 1730.

PAMIĘTAJ !
Do nas możesz zwrócić się z każdym problemem:
- Rodzinnym i wychowawczym z dziećmi,
- Małżeńskim,
- Przemocy w rodzinie,
- Dotyczącym uzależnień

Zapewnimy anonimowość i skuteczną pomoc w rozwiązaniu zaistniałego problemu.

MY NIE OCENIAMY - MY POMOGAMY
MIEJSKI OŚRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ
DOM DZIENNEGO POBYTU
Biskupiec, ul. Kościuszki 4, tel. 715 26-62 lub 715 2513 wew.44

Jeśli jesteś osobą starszą i chcesz realizować własne marzenia, rozwijać swoje zainteresowania, poznać interesujących ludzi oraz ciekawie spędzać czas - zapraszamy Cię na zajęcia Domu Dziennego Pobytu, codziennie w godzinach 900-1530.

W ramach działalności Domu, na rzecz pensjonariuszy organizujemy i prowadzimy:
- Poradnictwo socjalne,
- Działalność zespołu wokalno-muzycznego "Wrzos",
- Imprezy rekreacyjne,
- Zajęcia świetlicowe zgodnie z zainteresowaniami naszych seniorów
- Usługi kąpielowe,

Uczestnicząc w naszych zajęciach przekonasz się jak dużo możesz dać z siebie i zyskać od innych.
POLSKIE STOWARZYSZENIE NA RZECZ OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM
Koło w Biskupcu, ul. Gdańska 1, tel. 715 1180

Jeśli wychowujesz dziecko niepełnosprawne zachęcamy Cię do skorzystania z naszej pomocy. Koło w Biskupcu prowadzi dwie placówki: Ośrodek Rehabilitacyjno - Edukacyjno - Wychowawczy i warsztat terapii zajęciowej, w których dzieci i młodzież upośledzona umysłowo ze sprzężonymi chorobami ( mózgowe porażenie dziecięce, zespół Downa, Autyzm, padaczka, ślepota, wada serca i inne) objęta jest kompleksowym oddziaływaniem: edukacją, rehabilitacją i opieką medyczną.

Do Ośrodka uczęszczają dzieci i młodzież od 3 do 25 r. życia realizująca obowiązek szkolny w zakresie:
- zajęć rewalidacyjno-wychowawczych ( dzieci z głębokim niedorozwojem umysłowym),
- edukacji programem szkolnym dla osób upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym,
- wczesnej edukacji dla dzieci przedszkolnych ( od 3-7 r. życia).

Również rodzice uczestniczą w tworzeniu indywidualnych programów dostosowanych do potrzeb i możliwości rozwojowych ich dziecka Mogą też uczestniczyć w zajęciach prowadzonych w Ośrodku, ukierunkowujących ich do dalszej pracy z dzieckiem w domu.
W warsztacie uczestnikami są młodzież i dorośli upośledzeni umysłowo z wieloraką niepełnosprawnością po 16 roku życia ze wskazaniem w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności do uczestnictwa w Warsztacie Terapii Zajęciowej.

Uczestnicy w Warsztacie objęci są:
- usprawnieniem psycho - fizycznym,
- rozwojem społecznym ku niezależności,
- terapią zajęciową i przygotowaniem do pracy ( w pracowniach: ceramicznej, komputerowej, plastycznej, gospodarstwa domowego, stolarsko-ślusarskiej i krawiecko-dziewiarskiej).
W obu placówkach pracują specjaliści z niezbędnymi kwalifikacjami.

"Każdy z nas powinien mieć takie miejsce, gdzie może być sobą, gdzie jest wolny od krzywd, niebezpieczeństw, gdzie może się nie bać i oddychać pełną piersią. Takim miejscem powinien być Dom."
MAMO, TATO
O tym, że mnie kochasz przekonuję się, gdy:
dodajesz mi wiary we własne siły - nie obawiam się przyszłości dajesz mi do zrozumienia, że jestem dla ciebie ważny - czuję się wtedy pewny siebie uczysz mnie, jak "poruszać się" w świecie - wtedy wiem, że na pewno dam sobie radę w życiu słuchasz mnie z uwagą - chcę wtedy rozmawiać z Tobą o swoich sprawach okazujesz mi wyrozumiałość- odkrywam, że zawsze będziesz ze mną, nawet w trudnych sytuacjach dajesz mi do zrozumienia, że mój głos się liczy - uczę się wtedy aktywności
pozwalasz, abym wspólnie z Wami podejmował decyzje - uczę się wtedy odpowiedzialności
używasz w stosunku do mnie słów: proszę, dziękuję, przepraszam - uczę się szacunku dla siebie i innych.
MAMO, TATO
Dorastanie to czasami ciężka praca, dlatego jeśli będziesz blisko mnie, będziesz dużo ze mną rozmawiać, poświęcisz mi swoją uwagę i czas, pozwolisz mi być przy Tobie, gdy coś robisz, to:
- będę czuł się dobrze,
- będę dobrze radził sobie w szkole,
- będę umiał znaleźć sobie przyjaciół,
- będę lepiej rozumiał Świat,
- odmówię, gdy ktoś będzie namawiał mnie do czegoś złego.
A gdy będę duży, będę życzliwy dla ludzi, będę kochał Świat, dam sobie radę w trudnych sytuacjach, można będzie na mnie polegać.
MAMO, TATO! Przytul mnie i kochaj takim, jakim jestem.

Źródło: Biuletyn Informacyjny Urzędu Miejskiego w Biskupcu

Reklama






Tłumaczenia