Bażyna czarna

Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.) – gatunek rośliny z rodziny bażynowatych. W Polsce występuje na torfowiskach, głównie w północnej części kraju oraz na halach w Sudetach i Karpatach. Występuje również nad morzem, w zbiorowisku roślinnym zwanym borem bażynowym. W Gminie Biskupiec terenie użytku ekologicznego "Korek".

Pokrój
Wieloletnia zimozielona płożąca krzewinka, całkowicie mrozoodporna, pokrojem przypominająca wrzos. Jej gałązki, a także liście są gruczołowato owłosione. Osiąga wysokość 15-50 cm.

Liście
Ciemnozielone, igiełkowe, równowąskie spodem prawie zrośnięte, z białym kantem. Wyrastają w gęstych okółkach po 3-4.

Kwiaty
Roślina obupłciowa lub dwupienna (u różnych podgatunków – zobacz Zmienność). Jasnoróżowe kwiaty zebrane w kilkukwiatowe baldachogrona na szczytach pędów. Działki kielicha orzęsione, korona dzbaneczkowatego kształtu. Jeden górny słupek z kilkukomorową, pękatą zalążnią i szerokim, podzielonym na kilka płatów znamieniem, które utrzymuje się jeszcze długo po przekwitnięciu kwiatów. Pręciki na długich nitkach z czerwonawymi pylnikami. Roślina kwitnie od kwietnia do czerwca, jest owadopylna lub wiatropylna.

Owoce
Kulista, czarna, jagoda o średnicy do 5 mm. Są niesłodkie i jadalne (niektóre źródła podają, że owoce bażyny czarnej są niejadalne).

Biotop
Borówczyska i torfowiska nizinne. W górach w wilgotnych zaroślach kosodrzewiny oraz na torfowiskach i halach górskich. Lubi gleby torfowe, kwaśne i wilgotne. Na nizinach jest średnio pospolita, w górach jest rośliną rzadką. Chamefit.