Żuraw

Żuraw (Grus grus) - duży ptak z rodziny żurawiowatych, zamieszkujący północną i środkową część Eurazji. Zimuje na Półwyspie Iberyjskim, w Afryce Północnej i zachodniej Azji. W Polsce nieliczny ptak lęgowy niżu (5-6 tys. par). Warmię i Mazury zasiedla 30 proc. populacji lęgowej Polski.

Cechy gatunku
Sylwetka wysmukła, wyprostowana. Większy od bociana, o popielatym upierzeniu, końcówki skrzydeł czarne. Charakterystyczną ozdobą jest ogon utworzony z wydłużonych, pokarbowanych lotek, zwisających w kształcie pióropusza. Górna część głowy koloru karminowego, boki białe, czoło i przód długiej szyi czarne.
Podczas przelotów stada lecą w kluczach i wydają głośny "klangor", przypominający głos trąbki, słyszalny w promieniu kilku kilometrów. W locie wyciąga szyję i nogi podobnie jak bocian; powolne, majestatyczne uderzenia skrzydeł. Przy poruszaniu się po powierzchni ziemi ruchy płynne, powolne. Bardzo płochliwy i czujny.

Wymiary średnie
Długość ciała 140 cm
Rozpiętość skrzydeł do 240 cm
Masa 5-6 kg

Biotop
Rozległe bagna, torfowiska, wrzosowiska, nad jeziorami i starorzeczami, w oddaleniu od siedzib ludzkich, ale żeruje także na łąkach i polach uprawnych.

Gniazdo
Zawsze na ziemi, z bezładnie ułożonego materiału w postaci zbutwiałych roślin, o średnicy ok. 80 cm.

Jaja
Jeden lęg w roku w połowie kwietnia. Zniesienie przeważnie z 2 jaj o średnich wymiarach 98x63 mm, silnie wydłużonych, o tle szarozielonym lub szarożółtym.

Pokarm
Wszystkożerne: gryzonie, różne nasiona, owady.

Wysiadywanie
Obydwoje rodzice przez okres ok. 30 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po ok. 65 dniach.

Ochrona
Objęty ochroną gatunkową ścisłą. Wskazana ochrona terenów podmokłych i bagiennych. Ostatnio zwiększa swoją liczebność.

Populacja
Światowa populacja żurawia zwyczajnego jest szacowana na 210-250 tys. osobników.

Żuraw i ludzie
Obecnie żuraw jest ptakiem licznym. Staje się również coraz mniej płochliwy i gniazduje nawet w pobliżu osiedli ludzkich